saat biri birden geçerken.

Ben sana bu şeyi –adını sen koy
Olmak istemediğim bir evde,
Duymak istemediğim seslerin içinde yazıyorum
Ama sen duymuyorsun.
Çünkü sen, seni bile duymuyorsun.
Oysa sesinde bir büyü var, tanımlayamıyorum.
Hiç söylenmemiş sözcüklere yataklık eden dudakların
Çok bilindik hisleri saklıyorlar, görüyorum.
Benim için diyorum, kanıp gidiyorum.
Gülüp geçiyorsun, inciniyorum.

Bak, bir şarkı var fonda
Usulca çalıyor.
Bizim için çalıyor.
Biliyorum, bizim şarkımız.
Henüz dinlemedik ama olsun.
Dinleriz bir gün diye avunuyorum ben, yeter.
Sahi, sen bunu bile duymuyorsun.

Eyvah!
Saat biri birden geçti.
Çok hızlıydı, yakalayamadım.
Üstelik yorgunum da, devam edecek gücüm kalmadı.
Hani sana benim ol demeyeceğim ama
En azından şu ruhumu sakla bir yanında, kaybetmekten korkuyorum.