beline kadar gelen saçları vardı. kumral mıydı, sarı mıydı hiç bilemedim. ne yalan söyleyeyim, bilmek de istemedim. dokunmak istedim mesela. hissetmek. ellerimi orada kaybetmek. bir saniyeliğine de olsa kendime sihir yapmak. ona sihir yapmak. parmak uçlarımdan aşkımı boynuna kondurmak, ya da dudaklarımdan. ama olmadı. ve olmayacak da. yedi cücelerin hiç olmadığı, kurbağa prensin nefes almadığı, sonsuza dek kötü cadının kazanacağı bir dünyada, yediği elmadan zehirlenmeyecek kadar şanslı bir adamım. yetiyor şimdilik. hassiktir lan, yetmiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder