Etrafı bok götürüyor, her yer pislik içinde ama benim umrumda değil. Bir kez aklıma düştü ve bunu basmakalıp sözlerle ziyan eden, hak etmediği şekilde betimleyen, vasatın altındaki travmatik insanlar gibi anlatacak değilim.
Sevgilimi özledim lan, kontrolsüz, net. İyice sokulup onunla uyumayı değil, birbirimize vücudlarımızı yerleştirdiğimizde sesindeki mırrrrr mırrrrrr tadıntaki o kavisli tınıyı özledim.... O aklıma geldiğinde yere çarpan diğer tüm her şeyi değil, aklımdan atmak için uğraş dahi vermediğimde aniden dilime geliveren terinin acı tadı gibi... Onunla sevişirken bana haykırdıklarını değil, kulağıma fısıldadığı anlamsız sözcükleri... Beni anladığı zamanlardaki o tanıdık tepkisini değil, anlaşılmaz bulduğu zamanlardaki o şaşkın ve yüzünü düşüren tatlı halini... Evet boyun kokusunu, belki de koltukaltı kokusunu ve de terini, belki belki belki belki... Ama öldürdüğünüz o boktan cümlelerle değil, yaşayan şekillerle özledim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder